Transcription
Het is een aanrader voor iedere jongere
om in deze wereld te stappen,
waar je kan doorgroeien,
waar je omringt wordt
en waar ook welzijn heel belangrijk is.
Ik ben Wouter.
Ik ben 50 jaar, een halve eeuw,
en ik ben werkzaam bij Dienst Vreemdelingenzaken te Brussel.
Ik werk op de dienst Interne Communicatie,
waar wij van SharePoint-sites,
tot chatbots,
tot alle digitale communicatie
verzorgen voor al het personeel
van Dienst Vreemdelingenzaken en de gesloten centra.
Ik ben een digitaal medewerker.
Dat wil zeggen dat ik kijk waar er verbeteringsprocessen,
digitale processen kunnen opgemaakt worden
en waar wij de nieuwe SharePoint-sites zullen uitwerken
en binnen het Office 365-segment.
Voor Dienst Vreemdelingenzaken werkte ik in de privé.
Daar was er geen kans tot doorgroeien,
waardoor ik de stap genomen heb
en in 2001 gestart ben bij Bureau T
als teamchef van de ploeg "chauffeurs" te Brugge.
In 2009 ben ik overgestapt naar het gesloten centrum,
waar ik diverse takenpakketten heb uitgevoerd en,
door steun en ondersteuning van de directie,
uitgegroeid ben tot een meerwaardig IT-profiel.
Begin 2024 heb ik dan de overstap gemaakt naar DVZ,
hier in Brussel, in het Pacheco-gebouw.
Ik ben bijvoorbeeld in 2001 contractueel begonnen,
in 2004 heb ik deelgenomen aan examens om statutair te worden,
en in 2014 kon ik zelfs doorgroeien naar een hoger niveau,
een "deskundige"-niveau.
Het biedt dus de kansen om door te groeien,
wat motiverend is en als je het wil, kan het ook.
Ik heb de kans gekregen om mij digitaal te ontwikkelen dankzij de directie,
dankzij interne en externe toegepaste opleidingen
binnen het segment waar het nodig is,
dus zeer persoonlijke aanpak.
Die kennis kan ik nu gebruiken op het hoofdkantoor,
waar we de kennis van het hoofdkantoor en mijn kennis kunnen combineren
om te digitaliseren, te optimaliseren en
de werkprocessen te verbeteren.
Momenteel in mijn functie word ik ook veel bevraagd.
Dat komt door de ervaring die ik heb opgedaan.
Collega's die problemen hebben met digitale processen
kunnen altijd bij mij en mijn collega's terecht
om samen naar een oplossing te zoeken.
Ook dat is modernisering!
Maar dit is vooral ook elkaar helpen en steunen in de organisatie.
Het voordeel bij de overheid is dat je in een breed segment kan werken,
een breed spectrum hebt.
Ik ben daar het voorbeeld van.
Ik heb in Brugge gewerkt,
ik ben naar Brussel gekomen voor 6 maanden
om projecten uit te werken voor de gesloten centra,
ik ben teruggekeerd naar Brugge
en nu krijg ik de kans om bij DVZ te werken.
Er is inderdaad een mogelijkheid om op verschillende niveaus,
op verschillende taken en interesses te werken binnen de overheid.
Je hebt een enorme verscheidenheid aan culturen,
aan diversiteit,
je leert echt een ...
je wordt gedompeld in een bad van ...
... van verschillende mensen
waar je kennis, ervaring, levenswijsheid uit put,
die je dan kan toepassen tijdens gesprekken met andere groepen,
tijdens het uitrollen van projecten
en het is een aanrader voor iedere jongere
om in deze wereld te stappen,
waar je kan doorgroeien
waar je omringt wordt
en waar ook welzijn heel belangrijk is.
Iemand die het moeilijk heeft op de werkvloer, wordt goed opgevangen.
Er zijn vertrouwenspersonen.
Er is een dienst Passo die je kan helpen om een andere richting te zoeken
binnen je carrièrepad binnen IBZ.
Er is de mogelijkheid om persoonlijke gesprekken aan te gaan,
buiten uw ploeg ook,
zodanig dat je eigenlijk meegestuurd en meegetraind wordt
in het welzijn van jezelf.
Heb je het moeilijk, is er een vangnet,
wat bij IBZ wel hoog in het vaandel wordt gedragen.
Binnen bepaalde functies binnen IBZ en DVZ
is er altijd de mogelijkheid om autonoom te werken.
Dat wil zeggen, eenmaal je de ervaring hebt om je functie uit te oefenen,
dat de hogere controle wat wegvalt,
waardoor je zelf je werk wat kan inrichten.
Het autonoom werken wordt ook bijvoorbeeld gestuurd door te laten telewerken.
Iemand die op een afstand woont, zoals ik,
vanuit West-Vlaanderen naar Brussel,
die heeft toch een bepaald reistraject.
Dat reistraject kan je gemakkelijk overbruggen
als je graag leest,
maar het compenseert wel de lange reisdagen
door een aantal telewerkdagen,
waar je dan zelfstandig in je eigen setting kan werken
en waarna je, na deze dagtaak,
eigenlijk perfect een verenigingsleven kan opbouwen,
met de fiets gaan rijden,
nog wat in de tuin werken na het werk,
of gewoonweg op een terrasje gaan zitten.
Het grote verschil tussen bij de overheid te werken of in de private sector,
is dat er meer werkzekerheid is.
Binnen een bedrijf,
in de private sector ben je niet zo zeker dat er werk zal blijven zijn.
De economie verandert,
je kan niet altijd veranderen van werk,
je functie is redelijk beperkt binnen dat segment,
terwijl er bij de overheid zo'n breed spectrum is aan mogelijkheden,
waardoor je altijd kan veranderen.
